San Andres en Providencia

De afgelopen week heb ik vooral mooi weer, witte stranden en de blauwste zee ooit gezien! Ja ik zat op een Caribisch eiland, of eigenlijk 2.....San Andres en daarna op Providencia, 2 Colombiaanse eilanden in de Caribische zee die dichter bij Nicaragua liggen dan bij Colombia. 

De eerste dag op San Andres lag ik bij een Colombiaanse muzikant en een fotografe/videomaakster op de kamer. Toen ik zei dat ik misschien wel een mountainbike wilde huren om het eiland te verkennen vroegen ze of ze mij mochten filmen op de mountainbike voor iets....Ik word nog een beroemdheid hier zo ;) 

Naast weer veel leuke mensen te hebben leren kennen heb ik op San Andres vooral genoten van het weer en gesnorkeld. Na een paar daagjes dit eiland te hebben verkend heb ik de Katamaran gepakt naar de Providencia, een eilandje zo'n 3 uur varen verder. Dit komt zo uit een vakantieboekje.....witte stranden en blauwe zee. Hier heb ik dan ook gedoken en onder andere een staart van een zusterhaai gezien, helaas had ie zijn kop verstopt. Verder heel veel vissen natuurlijk, nog 2 soorten roggen en nog wat andere zeedieren die ik niet thuis kan brengen. Na al die inspanning mag de cocktail van het Caribisch gebied natuurlijk niet ontbreken....een kokosnoot met nog een klein beetje kokosmelk erin en verder opgevuld met tequila, caldasrum, bacardi en wodka....ja dat hoorde ik ook achteraf. Ze noemen deze cocktail dan ook niet voor niks Coco Loco!

Ook heb ik hier nog de piek beklommen, een punt op het eiland waar je 360¤ uitzicht hebt over eiland en zee. Je kon niet verdwalen hadden ze gezegd, ja dat klopt, maar wel verkeerd lopen....Ik heb gewoon het pad gevolgd, maar dat ging ineens steil omhoog. Dat klopt niet helemaal dacht ik ook al ga ik naar een piek, maar het was een leuke route dus waarom niet proberen? Maar het pad werd steeds minder en de begroeiing steeds dichter. Ik zag de zee al, maar moest toch terug.

Op de plek waar ik fout moest zijn gelopen kwam ik toevallig 2 mensen tegen. En wat denk je, om op het pad te komen wat je eigenlijk moest hebben moest je om een rots heen en door een opening in hek en dan het pad volgen wat daarachter lag....Gelukkig zei dat vrouwtje, dat een local was, dat zij dat andere pad ook gevolgd had toen zij voor het eerst naar de piek ging. En ja hoor een half uurtje later stond ik dan op de echte piek, en dat uitzicht was een stuk beter!

Maar ik ben weer helemaal veilig terug op het vaste land. Morgen ga ik de Escobartour doen, dus langs alle plaatsen die belangrijk waren in het leven van Pablo Escobar en daarna vertrek ik naar Rio Claro, een mooi natuurgebied met veel outdoorsporten heb ik begrepen...