Mijn laatste dagen in de Filipijnen

Onderweg naar Malapascua ben ik toch nog even gestopt in Oslob. Hier zijn ook walvishaaien, maar dan jonkies. Deze zijn nog maar 5 tot 6 meter lang. Ze worden hier gevoed door vissers waardoor ze in Oslob blijven. Het is een grote toeristische attractie, en ik denk ook niet goed voor de walvishaaien omdat ze dan niet meer migreren, dat is wel erg jammer, maar toch blijft het machtig om ze van zo dichtbij te zien. Ze hebben wel regels zoals 4 meter afstand houden, maar dat is echt onmogelijk! Zie het filmpje als ik die kan uploaden. Ze komen echt van alle kanten op je af vanwege dat we tussen de boten snorkelen waarvan ze eten krijgen.
Na dit kleine of moet ik zeggen juist grote avontuur ben ik naar het noorden van Cebu gegaan om daar de boot te pakken naar Malapascua. Alleen was ik vergeten te pinnen in de grote stad en in het dorpje waar de boot naar het eiland vertrok was maar 1 pinautomaat en daar deed mijn kaart het natuurlijk niet.... Dus dat werd weer bussen naar het eerstvolgende plaatsje met pinautomaat.... 40 km terug. Maar 3 uur later kon ik dan toch eindelijk de boot pakken naar Malapascua. Dit is een eiland ten noorden van Cebu dat bekent staat voor het duiken naar voshaaien. Helaas mocht ik hier niet naar de voshaaien duiken, omdat je daar een advanced licence voor moet hebben en ik was er niet lang genoeg om dat te halen. Maar ik heb me goed vermaakt met de zon, zee en het witte strand. Ik ben ook nog een dagje naar Kalanggaman eiland geweest, maar dat was niet echt spectaculair. Wel waren de locals daar aan het beachvolleyballen, 2 tegen 1....Dat is niet eerlijk natuurlijk, dus sprong ik maar even in. Binnen de kortste keren hadden we een publiek. Was erg leuk, maar wel pittig als het zo warm is. Dus na een tijdje ben ik er mee gestopt en toen ik een foto van het publiek maakte wilde iedereen ineens met me op de foto. Ik denk dat ze niet echt gewend waren dat een toerist ineens in het veld ging staan.

Malapascua was ook meteen het einde van 4 weken Filipijnen. Morgen vlieg ik van Cebu terug naar Manilla om van daaruit naar Borneo te vliegen. Hier ga ik met Stephan nog 4 weekjes rondtrekken. Ondanks alle stormen die hier de afgelopen 4 weken nog waren heb ik een toptijd gehad in het land met meer dan 7000 eilanden.