Zona Cafetera oftewel het koffiegebied

Jeetje, er zijn al veel kruisjes voor mij geslagen, want ojee een meisje die alleen reist? Ja ik word hier nog steeds niña genoemd. Maar niets aan de hand hoor! Nee echt niet mam ;) Ze zijn allemaal gewoon super katholiek hier en superaardig.

In Armenia heb ik een dagje gerelaxt in Parque de la Vida. Lekker genieten van het zonnetje en kijken hoe de Colombianen poseren voor de camera. Want op foto' s van henzelf daar zijn ze hier gek op. De volgende dag was de feestdag "de dag van Columbus" en dat begint dan de avond ervoor al zodat de volgende dag iedereen zijn roes uit kan slapen. Dus genoeg te doen op straat, zoals straatartiesten, dansen en natuurlijk heel veel drank.

De dag daarop heb ik de bus genomen naar Salento, een koffiedorpje van zo' n 7000 inwoners. Het is hier lekker rustig en heeft een mooie omgeving waaronder Valle de Cocora. Dit is een hike van zo' n 5 km bergop om dan nog zo' n 5 km af te dalen totdat je een groene vallei komt met palmbomen met dunne, kaarsrechte stammen, de zogenaamde waxed palms, het nationale symbool van Colombia. Na hier een paar dagen te hebben rondgehangen heb ik de bus gepakt naar Santa Rosa om daar nog een dagje te relaxen in een thermaalbad. Hier heb ik een erg leuke dag gehad met een Colombiaans stel en een Colombiaans vrouwtje die ik allebei toevallig daar tegenkwam.
Die avond ben ik meteen doorgereisd naar Manizales. Een stad waar ik voor het eerst de politie, die hier echt overal superveel rondloopt, echt actief heb gezien. Busjes doorzoeken, mensen op straat fouilleren en in Pereira moest ik zelfs mijn paspoort laten zien om het busstation in te mogen. Vanuit Manizales wilde ik naar Nevado del Ruiz gaan, een vulkaan in het Nationale Park Los Nevados. Maar deze vulkaan was weer actief dus mocht je er alleen met de jeep op. Het laatste stuk naar de krater wat je normaal zou lopen was helaas gesloten. Er was nog wel een andere vulkaan waar je heen kon, Santa Isabel, maar ook hier mocht je maar tot de gletsjer al was dat wel lopend. Maar ik had van anderen gehoord dat als je al meerdere hikes had gedaan in sneeuw of gletsjers dat het dan wel erg aan de prijs was voor wat je ervoor terug kreeg. Dus besloot ik na een dagje in Manizales zelf te hebben rondgelopen om in plaats van naar het nationaal park Los Nevados naar het natuurpark Recinto del Pensamiento te gaan. Alleen is het hier ook regenseizoen en dat is te merken! Na een hele nacht en ochtend regen heb ik besloten om niet meer naar het park te gaan, maar de bus te pakken naar Salamina, een klein plaatsje op weg naar Medellin.

Salamina is echt Colombiaans. Ik kwam hier op een zaterdag aan en dan hangen al die boeren uit de omgeving nadat ze hun spullen hebben gebracht hier de hele dag in de bar. De omgeving van Salamina is erg mooi, tenminste als je van bergen houdt. Straks eerst nog even in de bar hangen en dan pak ik morgen de bus naar Medellin, de party stad van Colombia zeggen ze. Om vanuit daar op 23 oktober naar Bahia Solano te vliegen. Ja het is eindelijk gelukt!! En nu maar hopen dat het weer en de golven goed genoeg zijn om te surfen. Superveel zin in!