Van Managua naar Matagalpa en de gemeenschappen er omheen
9 oktober 2015 - Matagalpa, Nicaragua
De eerste dagen in Nicaragua waren uiteenlopend van lui naar chaotisch. Na een voorspoedige vlucht kwam ik 's avonds aan in mijn hostel in Managua.
Hier hadden ze een mooi zwembad waar ik de volgende dag de hele dag heb aan gelegen. Lekker relaxed begin.
Veel heb ik niet gezien van Managua, want de dag daarna ben ik naar Matagalpa gegaan, een stadje meer naar het noorden. Maar in Managua is ook niet veel te zien zeggen ze, alleen wat ik best bijzonder vond is dat er zo ongeveer net zoveel paard en wagens dan bussen in het verkeer zijn.
Na de stad Matagalpa te hebben verkend besloot ik naar La Reina te gaan, een kleine gemeenschap vlak buiten Matagalpa. Hier heb ik rondgewandeld in de bergen en een oude goudmijn bezocht die tot aan je middel onder water stond en vol zat met vleermuizen. Klinkt misschien als niet leuk, maar ik vond het helemaal geweldig!
Ook ben ik hier bij een familie blijven slapen. Echt leuke mensen! Moeder Nohemy, haar 2 zoons John en Hugo, haar 2 neefjes Kener en Brian en de vrouw van Hugo, Fabi.
De volgende dag kreeg ik hier een traditioneel ontbijt bestaande uit Gallo pinto (rijst met zwarte bonen), eieren, tomaten, brood en gebakken worst. Was echt lekker! Ook heb ik hier mijn eerste bak koffie op. En ja met een half schepje suiker best lekker!
Na nog een potje voetbal heeft John me op de motor naar El Roblar gebracht. Een tocht van anderhalf uur over slechte wegen door de bergen, erg leuk en mooi. Eenmaal daar wilde ik gaan paardrijden in de bergen. Alleen de man die de paarden zou hebben die woonde nog iets verder bergop. Dus wij met de motor weer verder. Maar toen kapte de motor er ineens mee. Wij terug naar het dorp gelopen en monteurs gezocht. Helaas konden die het niet oplossen. Omdat we toch moesten wachten voordat we terug konden naar Matagalpa besloot ik te voet de finca van Wilfredo te zoeken, de man met de paarden. Toen ik net de finca bereikt had kwam er een typische tropische regenbui. Dus ik heb daar eigenlijk alleen maar wat koffie gedronken en gebakken banaan gegeten. Tja soms moet je je grenzen wat verleggen ;) Later bleek dat ze op het moment ook geen paarden hadden. Eén was er dood en de anderen verkocht. Omdat die tropische regenbui maar aan bleef houden zat er niets anders op dan in de stromende regen terug te lopen naar waar ik John had achter gelaten om daarna samen met een auto, die 2 andere toeristen gehuurd hadden, terug te gaan naar Matagalpa. Het klinkt misschien als een minder leuke dag, maar ook al ging er vanalles mis, het was eigenlijk superleuk om de hele dag met de locals uit te hangen.
Morgen ga ik waarschijnlijk naar Jinotega, een kleiner dorpje net boven Matagalpa. Om na een kort verblijf vanuit daar weer verder te reizen naar Esteli.
Robin
Zoon toch door de grot klinkt spannend maar als ik de foto zie is dat niks voor mij
Geniet er allemaal van en succes met je door reis.
Groetjes x annika
Maar de eerste dagen zijn al verrassend wat je hebt meegemaakt. idd je moet af en toe je grenzen verleggen.
Ik ben benieuwd of ik ook die persoon ken die Middelbeers kent. Hij zal wel geen beerzenaar zijn verwacht ik. maar wie weet via viia.
Groetjes pap en mam
Is dat een Nederlander die Middelbeers kent?