The Cordillera, het gebied ten noorden van Manilla

10 oktober 2017 - Sagada, Filipijnen

Baguio is een stad gebouwd op een berg en dat merk je ook wel aan de temperatuur. Die is hier wel lekker, niet zo klef als in Manilla. Het is ook een studentenstad, dus veel jonge mensen. Het gedeelte dat ik heb gezien is druk, vol met taxi's en mensen. Maar gelukkig is er ook een leuk park waar jongeren muziek maakten en dansten. Ook waren ze aan het oefenen met stunten op een skateboard. Dat ging niet altijd even goed. Daarna liep ik per ongeluk ook nog een girlscout kamp binnen waar ik wel even mocht blijven kijken. Er zijn ook veel restaurantjes en barretjes met live muziek in Baguio en toen ik besloot in zo'n barretje een drankje te pakken raakte ik aan de praat met 3 Filipino's, Rick, Roma en Venus.  Na een tijdje nodigden ze me uit om de volgende dag met hun mee mount Ulap op te hiken. Ik had er nog nooit van gehoord, maar daar was ik wel voor in. Dus de volgende dag om half 6 's ochtends gingen we op weg, zonder Rick want die was te lui. Het was de allereerste hike van Roma en Venus ooit dus was even wennen voor hun en het ging misschien niet zo snel, maar het was wel leuk.

De volgende dag heb ik de bus gepakt naar Sagada, een dorpje in de bergen zo'n 4 uur rijden ten noorden van Baguio. De rit was mooi tussen al die bergen en rijstterrassen. In Sagada wilde ik graag de bergen in, dus ging ik maar meteen informeren wat er mogelijk was. Bleek dat de volgende dag de gidsen hun jaarlijkse uitje hadden van een tweedaagse trekking in de bergen. Ik mocht eventueel wel mee. Daar moest ik even over nadenken.....Dus ben ik die middag maar caving gaan doen met een gids om even te kijken of die wel leuk waren en natuurlijk ook omdat caving supergaaf is! Onder de grond door spelonken glijden, wat klimmen en abseilen, beetje door water banjeren en vleermuizen kijken. Dat is eigenlijk wel een beetje wat het inhield. We waren binnen een uur en 20 min al terug terwijl er eigenlijk 2 uur voor stond, dus kreeg ik nog een detour. Erg leuk allemaal!
Daarna mocht ik nog naar de briefing van de gidsen over de trekking en heb ik een beetje kennis gemaakt met de gidsen. Toen heb ik besloten om toch mee te gaan. Totaal geen spijt van gehad! De trail was niet super moeilijk qua klimmen en zo, die zaten er maar een paar in, maar het was wel uitdagend vanwege dat de trail meer dan de helft van de tijd overgroeid was en je niet zag waar je stapte. Het was modderig en er lagen gladde stenen en rotsen onder het overgroeide deel. De trail lag ook het overgrote deel op een richel en je moest regelmatig over boomstammen lopen. Je moet natuurlijk ook niet iets te simpels verwachten als het een uitje van de gidsen is. Maar leuk was het wel en dat 4,5 uur lang! Eenmaal bij het kamp checkte iedereen zich eerst op bloedzuigers, dus stonden er ineens allemaal mannen in onderbroek. Nadat de tenten waren opgezet werd er meteen een kampvuur en eten om te snacken gemaakt en werden er flessen gin van 80% open getrokken, maar je drinkt er water achter aan dus het is eigenlijk maar 40% volgens hun. Helaas hadden we onderweg een bui gehad, maar gelukkig hadden we de tenten droog op kunnen zetten. Maar 's avonds heeft het ook weer veel geregend. Maar dat mocht de pret niet drukken, want na het avond eten werd er muziek gemaakt en rond het kampvuur gedanst in een originele G-string. Uiteindelijk ben ik maar gaan slapen in een prive tent weliswaar, maar met alleen een deken en een lakenzak die ik gelukkig nog gauw in mijn tas had gestopt.
De volgende dag werd ik om half 7 alweer uit mijn bed getrommeld. Greg en ik moesten water gaan halen uit de rivier, dat kun je zonder te koken gewoon drinken. En na het ontbijt zijn we weer op pad gegaan. Op de terug weg heb ik nog een fruitboom mogen planten en daarna kwamen we weer terug aan in Sagada. Dit was echt een heel aparte ervaring, hiken met 24 gidsen met het doel lol maken in de bergen. Erg leuk om mee te maken! Daarna heeft de gids Greg me nog meegenomen naar echo valley waar de doodskisten aan de rotsen hangen in plaats van dat ze begraven worden. Ze geloven dat de ziel dan gemakkelijker weg kan dan dat als het lichaam begraven wordt. Apart om te zien, zeker omdat de doodskisten blijven hangen totdat ze van ellende vanzelf uit elkaar vallen. De rest van de dag heb ik lekker rustig aan gedaan.

Morgen ga ik nog even naar Maligcong rijstterrassen kijken en dan trek ik weer door meer naar het zuiden. Wat daar weer op mijn pad komt lezen jullie de volgende keer.

Foto’s

4 Reacties

  1. Lucienn, Dion en Willem:
    11 oktober 2017
    Hey Marjan, wat weer een prachtige reis. Mooie foto's en je geniet er weer van zo te zien! We gaan je volgen en nog veel plezier met je reis!
  2. Ome Cor en Tante Bep:
    11 oktober 2017
    Marian, Je hebt weer een mooie reis uitgezocht. We volgen je van plaats tot plaats.
    Prachtige foto's van de rijstterrassen en natuur.
    Ben voorzichtig ook met voedsel ed.
  3. Ivonne Beekmans:
    11 oktober 2017
    Hé Marjan,
    fijn om te lezen dat je weer goed terechtgekomen bent! Je hebt alweer nieuwe vrienden gemaakt en bent alweer aardig sportief op pad geweest. Heel veel plezier daar, geniet er lekker van!
    Groetjes Ivonne
  4. Bjorn en Ilona:
    14 oktober 2017
    Leuk te lezen dat het weer zo gaaf is! Geniet ervan

    Gr Bjorn en Ilona